Носорог

Жил-был Носорог. Он имел привычку всех дразнить.

-Горбун! Горбун! — дразнил он Верблюда.

-Это я горбун? — сердился Верблюд. — Будь у меня на спине три горба, я был бы ещё красивее!

-Эй, толстокожий! — кричал Носорог Слону. — Где у тебя нос, а где хвост?

-И чего он ко мне пристаёт?.. — удивился Слон. — Хоботом своим я доволен, и он вовсе не похож на хвост!

-Эй ты, голоногий! — дразнил Носорог Страуса. — Летать не умеешь, а птицей называешься!От обиды бедный Страус даже голову под крыло спрятал. Достали друзья зеркало и пошли к Носорогу.

-Послушай, друг! — сказал Верблюд. — Неужели ты себя красавцем считаешь?

-Конечно! — ответил Носорог. — Кто же в этом сомневается?

-Ну, тогда посмотри сюда, — сказал Слон и протянул Носорогу зеркало.Посмотрел Носорог в зеркало и захохотал:

-Ха-ха-ха! Хо-хо-хо! Что это ещё за уродина на меня смотрит? Что у него на носу? Ха-ха-ха!

И пока он смеялся, глядя на себя в зеркало, друзья поняли, что Носорог просто глуп. И они перестали на него обижаться.

  1. Ответьте на вопросы.

Как вёл себя Носорог?

Дразнитьелом

Как друзья проучили Носорога?

Почему друзья принесли зеркало?

Муравей

Дружно тащат муравьи зерно домой. Положил он зерно под кустиком. Муравей нашёл зерно. Всех обрадовала находка. Муравей позвал товарищей. Оно было тяжёлое.

Почему друзья перестали на него обижаться?

Какие животные были в этом рассказе?

2. Допишите предложения

В лесу живут … .Весной … .На столе лежат . .. .Я дружу с… .Мой папа … .Ёжики … .

Մի  գարնան  իրիկուն  դռանը  նստած  զրույց  էինք  անում,  երբ  այս  դեպքը  պատահեց։  Էս  դեպքից  հետո  ես  չեմ  մոռանում  էն  գարնան  իրիկունը։

Ծիծեռնակը  բույն  էր  շինել  մեր  սրահի  օճորքում։  Ամեն  տարի  աշնանը  գնում  էր,  գարնանը  ետ  գալի,  ու  նրա  բունը  միշտ  կպած  էր  մեր  սրահի  օճորքին։

Ե՛վ  գարունն  էր  բացվում,  և՛  մեր  սրտերն  էին  բացվում,  հենց  որ  նա  իր  զվարթ  ճիչով  հայտնվում  էր  մեր  գյուղում  ու  մեր  կտուրի  տակ։

Եվ  ի՜նչ  քաղցր  էր,  երբ  առավոտները  նա  ծլվլում  էր  մեր  երդիկին  կամ  երբ  իրիկնապահերին  իր  ընկերների  հետ  շարժվում  էին  մի  երկար  ձողի  վրա  ու  «կարդում  իրիկնաժամը»։

Եվ  ահա  նորից  գարնան  հետ  վերադարձել  էր  իր  բունը։  Ձու  էր  ածել,  ճուտ  էր  հանել  ու  ամբողջ  օրը  ուրախ  ճչալով  թռչում,  կերակուր  էր  բերում  իր  ճուտերին։

Էն  իրիկունն  էլ,  որ  ասում  եմ,  եկավ,  կտցում  կերակուր  բերավ  ճուտերի  համար։  Ճուտերը  ծվծվալով  բնից  դուրս  հանեցին  դեղին  կտուցները։

Էդ  ժամանակ,  ինչպես  եղավ,  նրանցից  մինը,  գուցե  ամենից  անզգուշը  կամ  ամենից  սովածը,  շտապեց,  ավելի  դուրս  ձգվեց  բնից  ու  ընկավ  ներքև։

Մայրը  ճչաց  ու  ցած  թռավ  ճուտի  ետևից։  Բայց  հենց  էդ  վայրկյանին,  որտեղից  որ  է,  դուրս  պրծավ  մեր  կատուն,  վեր  թռցրեց  փոքրիկ  ճուտը։

—  Փի՛շտ,  փի՛շտ,  —  վեր  թռանք  ամենքս,  իսկ  ծիծեռնակը  սուր  ծղրտալով  ընկավ  կատվի  ետևից՝  նրա  շուրջը  թրթռալով  կտցահարելով,  բայց  չեղավ։  Կատուն  փախավ  մտավ  ամբարի  տակը։  Եվ  այս  ամենն  այնպես  արագ  կատարվեց,  որ  անկարելի  էր  մի  բան  անել։

Ծիծեռնակը  դեռ  ծղրտալով  պտտում  էր  ամբարի  շուրջը,  իսկ  մենք՝  երեխաներս,  մի-մի  փայտ  առած  պտտում  էինք  ամբարի  տակը,  մինչև  կատուն  դուրս  եկավ  ու  փախավ  դեպի  մարագը,  դունչը  լիզելով։

Ծիծեռնակը  դատարկ  կատվին  որ  տեսավ,  մի  զիլ  ծղրտաց  ու  թռավ,  իջավ  դիմացի  ծառի  ճյուղին։  Այնտեղ  լուռ  վեր  եկավ։  Մին  էլ  տեսանք՝  հանկարծ  ցած  ընկավ  մի  քարի  կտորի  նման։  Վազեցինք,  տեսանք՝  մեռած,  ընկած  է  ծառի  տակին։

Մի  գարնան  իրիկուն  էր,  որ  այս  դեպքը  պատահեց։  Շատ  տարիներ  են  անցել,  բայց  ես  չեմ  մոռանում  այն  գարնան  իրիկունը,  երբ  ես  առաջին  անգամ  իմացա,  որ  ծիծեռնակի  մայրն  էլ  մայր  է,  ու  սիրտն  էլ  սիրտ  է,  ինչպես  մերը։

Կարդացե՛ք ստեղծագործությունը և կատարե՛ք  առաջադրանքները.

Դուրս գրիր անծանոթ բառերը և բառարանի օգնությամբ բացատրիր:
Ինքդ կազմիր հարցեր պատմվածքի վերաբերյալ:

Լինումե չի լինում մի ծիծեռնակ է լինում:Ամեն մի գարնանը իրիկուները դռան կողքը զրույց էինք անում և մի դեպք էր պատահել: Այս դեպքից հետո ես չեմ մոռանում գարնան իրիկուները: Ծիծեռնակը բույն եր շինել մեր սրահի օճրքում: Ամեն տարիներով աշնանը գնում էր,գարնանը հետ գալիս,ու ծիծեռնակի բույնը միշտ մեր սրահի օճօրքում էր: Եվ մի օր գարուն էր բացվում, մեր սրտերն էին բացվում,հենց որ ծիծեռնակը եկավ զվարթ ճիչով հայտնվում էր մեր գյոււղում մեր կտուրի տակ:

Եվ շատ քաղցր էր,

Խնդիրներ

  1. Դավիթը 5 րոպեում կատարեց 450 քայլ։ Նրա մի քայլի երկարություն 60 սմ է։ Նշվածներից ո՞րն է Դավիթի արագությունը։
    1) 54 մ/ր
    2) 60 մ/ր
    3) 72 մ/ր
    4) 75 մ/ր
  2. Քանի՞ անգամ է 0 թվանշանը գրված հետևյալ թվի թվանշաններով գրառման մեջ․երկու հարյուր յոթ միլիարդ քսանմեկ միլիոն հարյուր չորս հազար իննսունվեց։
    1) 3
    2) 4
    3) 5
    4) 6
  3. Ո՞ր թվանշանով է ավարտվում 100-ից փոքր բոլոր կենտ թվերի արտադրյալը։
    1) 1
    2) 3
    3) 5
    4) 9
  4. 4 ջուլհակը 6 օրում, օրական 10 ժամ աշխատելով, 120 մ կտավ գործեցին։Քանի՞ ջուլհակը 140մ կտավ կգործեն 5 օրում, օրական 8 ժամ աշխատելով։
    1) 6
    2) 8
    3) 5
    4) 7
  5. Բազմահարկ շենքի ամբողջ առաջին հարկը խանութ է։ Շենքի զույգ համարով յուրաքանչյուր հարկում կա3, իսկ կենտ համարովյուրաքանչյուր հարկում՝ 4 բնակարան։ Ո՞ր համարի հարկում է գտնվում 60-րդ բնակարանը։
  6. Առնոն ընտրեց մի թիվ, այն բազմապատկեց իրենով, ստացվածին գումարեց 11, արդյունքը բազմապատկեց 4-ով և ստացավ 300: Ի՞նչ թիվ էր ընտրել Առնոն: