Քանի՞ եռանիշ թիվ կա, որոնք գրվում են 0, 3, 7 թվանշաններով, և թվի գրության մեջ կրկնվող թվանշաններ չկան:

3,0,7,7,3,0,370:

2. Քանի՞ թվանշան է օգտագործվում 1-ից մինչև 253 թվերը գրելիս։

1236:

3. Ժաննան, Մարին, Նարեկը և Ֆելիքսն ունեն մեկական կենդանի՝ կատու, շուն, ձուկ, թութակ։ Մարիի կենդանին փափկամազ է, Ֆելիքսինը չորքոտանի, ՆարեկՄինը՝ թռչուն է, իսկ Ժաննան և Մարին չեն սիրում կատուներին։Ընկերներից ո՞վ ի՞ն կենդանի ունի։

Մարի-շուն

նարեկ-թութակ

Ժանա-ձուկ

4. Հյուսիսային դպրոցի 4-րդ դասարանում կա 35 սովորող։ Նրանցից 20-ը մասնակցել են մաթեմատիկական ֆլեշմոբին, 11-ը՝ օլիմպիադային, իսկ 10 սովորող չի մասնակցել դրանցից որևէ մեկին։ Քանի՞ սովորող է մասնակցել և՛ օլիմպիադային, և մաթեմատիկական ֆլեշմոբին։

35-10=25

5. Հաշվի՛ր 90-ը

6. Արկղում կա կարմիր, կանաչ, կապույտ և դեղին 100 գնդակ։ Առանց նայելու ամենաքիչը քանի՞ գնդակ պետք է հանել արկղից, որ գոնե 10-ը լինեն միևնույն գույնի։

60

7. Կենդանաբանական այգի գնալու հաջորդ գիշերը Դավիթը տեսավ 30 երազ։ Դրանցից 17-ում կար կապիկ, 22-ում փիղ, իսկ 3 հատում չկար ո՛չ կապիկ, ո՛չ փիղ։ Քանի՞ երազում կար միայն փիղ։

10

8. Եթե Կեշա թութակը ապրի նաև իր ապրածի կեսի չափ, կդառնա 120 տարեկան։ Քանի՞ տարեկան է Կեշան։

120:60=60

Փոթորիկ

(«Մյունխհաուզենի արկածները» գրքից)

Ռուդոլֆ Էրիխ Ռասպե

Բայց դուք մի կարծեք, խնդրեմ, որ ես միայն անտառներում ու դաշտերում եմ ճանապարհորդել: Ոչ, ես շատ անգամ լողացել եմ նաեւ ծովերի ու օվկիանոսների վրայով, եւ ինձ հետ այնպիսի արկածներ են պատահել, որ ոչ ոքի հետ չեն պատահել:

Մի անգամ մի մեծ նավով Հնդկաստան էինք գնում: Եղանակը հրաշալի էր: Բայց երբ մի ինչ-որ կղզու մոտ խարիսխ գցեցինք, ուժեղ փոթորիկ բարձրացավ:

Փոթորիկն այնքան ուժեղ էր, որ կղզուց մի քանի հազար (այո, մի քանի հազար) ծառ պոկեց եւ ուղիղ դեպի ամպերը վեր հանեց: Հարյուրավոր փութ կշռող հսկա ծառերն այնքան էին բարձրացել, որ գետնից նայելիս բմբլի չափ էին թվում:

Բայց հենց որ փոթորիկը վերջացավ, իսկույն արմատներ գցեց այնպես, որ կղզու վրա փոթորկից ոչ մի հետք չմնաց:

Զարմանալի ծառեր են, այդպես չէ՞: Ասենք, մի ծառ բոլորովին չվերադարձավ:

Բանը նրանումն է, որ, երբ այդ ծառը վեր թռավ, նրա ճյուղերի վրա գտնվում էր մի չքավոր գյուղացի իր կնոջ հետ: Ինչո՞ւ էին նրանք ծառը բարձրացել: Շատ պարզ՝ որ վարունգ քաղեն, որովհետեւ այդ երկրում վարունգը ծառի վրա է աճում:

Այդ կղզու բնակիչները ամեն բանից շատ վարունգն են սիրում եւ ուրիշ ոչինչ չեն ուտում. վարունգը նրանց միակ կերակուրն է:

Խեղճ գյուղացիները, փոթորկից բռնված, ստիպված էին ամպերի տակ օդային ճանապարհորդություն կատարել:

Երբ փոթորիկը հանդարտեց, ծառն սկսեց վար իջնել: Գյուղացին եւ գեղջկուհին շատ հաստ էին, նրանք իրենց ծանրությամբ ծառը ծռեցին եւ ընկան ոչ թե այնտեղ, ուր առաջ աճում էր, այլ ուրիշ տեղ՝ այդ երկրի թագավորի վրա եւ, բարեբախտաբար, ինչպես մժեղի, տրորեց նրան:

– Բարեբախտաբար, – կհարցնեք դուք: Ինչո՞ւ բարեբախտաբար: Որովհետեւ այդ թագավորը շատ խիստ մարդ էր եւ կղզու ժողովրդին գազանի պես տանջում էր:

Ժողովուրդը շատ ուրախացավ, որ իրենց տանջողը ոչնչացավ, եւ նրա թագն ինձ առաջարկեց:

– Խնդրում ենք, բարի Մյունխհաուզեն, մեր թագավորը եղիր:

Դու այնքա՜ն իմաստուն ես, այնքա՜ն համարձակ:

Բայց ես կտրականապես մերժեցի, որովհետեւ վարունգ չեմ սիրում:

Հարցեր եւ առաջադրանքներ

1. Դուրս գրի՛ր անծանոթ բառերն ու օնլայն բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր։

Փութ-պակասություն

բմբլի-անտեսանելի, թռչունների նուրբ փետուր

խարիսխ-փատյա հաստ հեծան, պատվանդան

չքվոր-թշվառ, չունևոր

2. Առանձնացրո՛ւ ամենաուրախ եւ ամենատխուր հատվածները:

Եղանակը հրաշալի էր: Մի անգամ մի մեծ նավով Հնդկաստան էինք գնում:

Բայց երբ մի ինչ-որ կղզու մոտ խարիսխ գցեցինք, ուժեղ փոթորիկ բարձրացավ:

3. Տրված համառոտ նախադասությունները ընդարձակի՛ր:

Եղանակը հրաշալի էր:

Գարնանային եղանակը հրաշալի էր:

Փոթորիկ բարձրացավ:

Ուժեղ քամուծ առավոտյան փոթորիկ բարձրացավ:

ժողովուրդն ուրախացավ:

Ժողովուրդն ուրախացավ և հրավառություն արեց:

3. Դուրս գրի՛ր հոգնակի բառեր եւ դարձրո՛ւ եզակի: Օրինակ՝ անտառներ-անտառ

տներ-տուն

անտառներ-անտառ

գյուղացիներ-գյուղացի

ծառեր-ծառ

ճյուղե-ճյուղ

բնակիչներ-բնակիչ

ամպեր-ամպ

ծովեր-ծով

արկածներ-արկած

4. Տեքստից դուրս գրի՛ր համապատասխան բառեր եւ լրացրո՛ւ աղյուսակը:

Ինչպիսի՞	Ի՞նչ	Ի՞նչ է անում
մեծ	նավ	գնում էին
ուժեղ	փոթորիկ	բարձրացավ
հսկա	ծառեր	բարձրացել էին
հարյուրավոր	ծառեր	բարձրացել էին
հրաշալի	եղանակ	տաքացնում է

5. Տրված վերնագրերից մեկն ընտրի՛ր ու հեքիաթ հորինի՛ր:

Paint-ով համապատասխան նկար նկարի՛ր եւ հրապարակի՛ր բլոգում:

«Ծիծաղի փոթորիկը», «Թռչող կղզին», «Ելակի ծառերի անտառում» ————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

Շարունակի՛ր։

Հարևան-դրկից

բույր-հոտ

արքա-թագավոր

երեկո-մթնշաղ

վերջալույս-արևամուտ

կոտրել-փշրել

վիթխարի-մեծ

նեղանալ-խռովել

խնջույք-քեֆ

Պատմությունն ընդարձակի՛ր՝ նախադասություններն ընդարձակելով և նոր նախադասություններ ավելացնելով։

Ցրտերեն ընկել_ցրտել Ջարդ ու փշուր անել_կոտրել Չափից դուսր_անչափ Սիրտը վախ ընկնել_վախենալ Ճանապարհ ընկել_գնալ

Ձայն ծպտում չհանել_լռելԿարոտը քաշել_կարոտել:

Մի ծեր որսորդ առյուծի հետք էր փնտրում։ Նա փայտահատին հարցրեց, չի՞ տեսել մի մեծ առյուծի հետքը կամ որջը։ Փայտահատը պատասխանեց․

-Ես քեզ հենց իրեն մեծ առյուծին ցույց կտամ։

Ծեր որսորդը վախից գոնատվեց և ատամները չխչխկացնելով շշնջաց․

-Չէ՜, ինձ միայն հետքն է պետք, ոչ թե առյուծը։

Բացատրի՛ր բացատրել․

ճանապարհ դնել-ճանապարհել

հավի խելք ունենալ-անխելք

ասեղների վրա լինել-շտապել

լեզուն կապ ընկնել-զարմանալ

չեմ ու չում անել-հրաժարվել

իրար հետ շուն ու կատու լինե-կռվել

• Ես կարողանում եմ ճամփորդել.

Ի ճամփորդապատումները տես այստեղ:

• Ես կարողանում եմ ստեղծագործել

Իմ հորինուկների փաթեթը այստեղ:

Լինում է, բայց չի լինումhttps://armanaghajanyan.edublogs.org/2023/05/15/%d5%ac%d5%ab%d5%b6%d5%b8%d6%82%d5%b4-%d5%a7-%d5%a2%d5%a1%d5%b5%d6%81-%d5%b9%d5%ab-%d5%ac%d5%ab%d5%b6%d5%b8%d6%82%d5%b4/

Հայր Բոնամմիhttps://armanaghajanyan.edublogs.org/2023/05/15/%d5%b0%d5%a1%d5%b5%d6%80-%d5%a2%d5%b8%d5%b6%d5%a1%d5%b4%d5%ab%d5%ab-%d5%b0%d5%a5%d6%84%d5%ab%d5%a1%d5%a9%d5%a8/

Դասարանական աշխատանք մաթեմատիկայիցhttps://armanaghajanyan.edublogs.org/2023/05/16/%d5%a4%d5%a1%d5%bd%d5%a1%d6%80%d5%a1%d5%b6%d5%a1%d5%af%d5%a1%d5%b6-%d5%a1%d5%b7%d5%ad%d5%a1%d5%bf%d5%a1%d5%b6%d6%84-%d5%b4%d5%a1%d5%b5%d6%80%d5%a5%d5%b6%d5%ab%d6%81/

Աշխարհի ամենաճմարիդ մարդըhttps://armanaghajanyan.edublogs.org/2023/05/17/%d5%a1%d5%b7%d5%ad%d5%a1%d6%80%d5%b0%d5%ab-%d5%a1%d5%b4%d5%a5%d5%b6%d5%a1%d5%b3%d5%b7%d5%b4%d5%a1%d6%80%d5%bf%d5%a1%d5%ad%d5%b8%d5%bd-%d5%b4%d5%a1%d6%80%d5%a4%d5%a8/

Իմ մաթեմատիկական հտմուցյուներըhttps://armanaghajanyan.edublogs.org/2023/05/16/%D5%A4%D5%A1%D5%BD%D5%A1%D6%80%D5%A1%D5%B6%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%B6-%D5%A1%D5%B7%D5%AD%D5%BF%D5%A1%D5%B6%D6%84-%D5%B4%D5%A1%D5%A9%D5%A5%D5%B4%D5%A1%D5%BF%D5%AB%D5%AF%D5%A1%D5%B5%D5%AB%D6%81-16-0

Ռուսաց լեզուhttps://armanaghajanyan.edublogs.org/category/%d5%bc%d5%b8%d6%82%d5%bd%d5%a1%d6%81-%d5%ac%d5%a5%d5%a6%d5%b8%d6%82/

• Անգլերենhttps://armanaghajanyan.edublogs.org/category/%d5%a1%d5%b6%d5%a3%d5%ac%d5%a5%d6%80%d5%a5%d5%b6/
• Դասարանական աշխատանք մայրենիցhttps://armanaghajanyan.edublogs.org/2023/05/17/1263/
• Ես և շրջակա աշխարհըhttps://armanaghajanyan.edublogs.org/category/%d5%a5%d5%bd-%d6%87-%d5%b7%d6%80%d5%bb%d5%a1%d5%af%d5%a1-%d5%a1%d5%b7%d5%ad%d5%a1%d6%80%d5%b0%d5%a8/
• Մայրենիhttps://armanaghajanyan.edublogs.org/category/%d5%b4%d5%a1%d5%b5%d6%80%d5%a5%d5%b6%d5%ab/
• Ուսումնական նյութերhttps://armanaghajanyan.edublogs.org/category/%d5%b8%d6%82%d5%bd%d5%b8%d6%82%d5%b4%d5%b6%d5%a1%d5%af%d5%a1%d5%b6-%d5%b6%d5%b5%d5%b8%d6%82%d5%a9%d5%a5%d6%80/
• Տեխնոլոգիաhttps://armanaghajanyan.edublogs.org/category/%d5%bf%d5%a5%d5%ad%d5%b6%d5%b8%d5%ac%d5%b8%d5%a3%d5%ab%d5%a1/

Continue reading →

Երևանում տատիկը Ջեկոյի հետ գնաց շուկա: Մինչև տատիկը բանջարեղեն էր ընտրում Ջեկոն սկսեց պտտվել շուկայում: Մսավաճառին հասնելով կանգնեց և թաքուն մի մեծ կտոր միս թռցրեց :Այդ տեսնելով մսավաճառը սկսեց գոռգոռալ , թե անպիտան շունը միսը տարավ: Մսավաճառի ձայնը հասավ տատիկին :Տատիկը հենց այդ պահին տեսավ որ Ջեկոն միսը բերանում վազում է դեպի իրեն: Տատիկը միսը բերանից վերցրեց և տվեց մսավաճառին:Բարկացած մսավաճառը չվերցրեց ,ասելով որ միսը արդեն կեղտոտվել է:Տատիկը ստիպված վճարեց մսի համար և մի լավ նախատեց Ջեկոյին:Դրանից հետո Ջեկոն տանից դուրս էր գնում միայն վզկապով:

Գրադարանում

Վիլյամ Սարոյան (մաս առաջին)

Երկու լավ ընկերները, Լայոնելն ու Յուլիսիսը, իրենց քայլերն ուղղեցին դեպի հանրային գրադարան։ Երբ երկու տղաները մտան համեստ, բայց տպավորիչ շենքից ներս, զգացին, որ խոր լռություն էր տիրում այդտեղ։ Թվում էր, որ նույնիսկ պատերը, հատակն ու սեղանները պապանձվել էին, կարծես լռությունը կլանել էր բովանդակ շենքը։ Այնտեղ կային ծերունիներ, որոնք թերթ էին կարդում։ Քաղաքային փիլիսոփաներ կային, միջնակարգ դպրոցի տղաներ ու աղջիկներ, որոնք պրպտումներ էին կատարում, բայց բոլորը լուռ էին, որովհետև իմաստություն էին որոնում։ Բոլորն էլ գրքերի մոտ էին, բոլորն էլ ուզում էին մի բան հայտնաբերել գրքերի մեջ։ Լայոնելը ոչ միայն շշնջալով էր խոսում, այլև ոտքի մատների վրա էր քայլում։ Նա
































































































շշնջալով էր խոսում, որովհետև կարծում էր, որ պակաս հարգանք դրսևորած կլինի ոչ միայն ընթերցողների, այլև գրքերի հանդեպ։ Յուլիսիսը հետևում էր նրան, նույնպես ոտքի մատների վրա քայլելով։ Նրանք զննում էին գրադարանը, և յուրաքանչյուրն իր համար անթիվ գանձեր էր հայտնաբերում. Լայոնելը՝ գրքեր, իսկ Յուլիսիսը՝ մարդիկ։ Լայոնելը գրքեր չէր կարդում և հանրային գրադարան չէր եկել գիրք վերցնելու համար։ Նա պարզապես սիրում էր նայել դրանց։ Նա իր բարեկամին ցույց տվեց մի ամբողջ շարք գրքեր և շշնջաց.

 – Տես, ինչքա՜ն շատ են։ Ահա սրանք։ Մի այստեղ նայիր։ Սա կարմիր է։ Այնտեղ մի հատ էլ կանաչը կա։ Եվ դեռ ինչքա՜ն գրքեր կան։

Ի վերջո միսիս Գալահերը՝ ծեր գրադարանավարուհին, նկատեց երկու երեխաներին և մոտեցավ նրանց։ Նա խոսեց առանց շշնջալու, խոսեց բարձրաձայն, կարծես բոլորովին էլ հանրային գրադարանում չգտնվեր։ Այդ մեծապես զարմացրեց Լայոնելին և ստիպեց, որ ընթերցողներից մի քանիսը գլուխները բարձրացնեն գրքերից։

 – Քեզ ի՞նչ է հարկավոր, տղա,- ասաց միսիս Գալահերը Լայոնելին։

 – Գրքեր,- կամացուկ փսփսաց Լայոնելը։

 – Ինչպիսի՞ գրքեր,- հարցրեց գրադարանավարուհին։

– Բոլորը,- ասաց Լայոնելը։

 – Բոլո՞րը, – հարցրեց գրադարանավարուհին։

– Ի՞նչ ես ուզում ասել։ Մի տոմսով միայն չորս գիրք կարելի է վերցնել։

 – Ես ոչ մի գիրք էլ չեմ ուզում վերցնել,- ասաց Լայոնելը։

 – Հապա ի՞նչ ես ուզում,- հարցրեց գրադարանավարուհին։

 – Պարզապես դիտել եմ ուզում,- ասաց Լայոնելը։

 – Դիտե՞լ,- ասաց գրադարանավարուհին։ – Հանրային գրադարանը դիտելու համար չի ստեղծված։ Եթե կարդալ չգիտես, կարող ես դրանք թերթել, կարող ես նկարները նայել. բայց ինչո՞ւ ես ուզում միայն դրանց կազմերը տեսնել։

– Սիրում եմ,- շշնջաց Լայոնելը,- չի՞ կարելի։

 – Ինչո՞ւ չէ,- ասաց գրադարանավարուհին,- դրա դեմ օրենք չկա,- կինը նայեց Յուլիսիսին։

 – Իսկ սա ո՞վ է,- հարցրեց նա։

– Սա Յուլիսիսն է,- ասաց Լայոնելը,— նա կարդալ չգիտի։

– Իսկ դու գիտե՞ս,- հարցրեց գրադարանավարուհին։

– Ոչ,- ասաց Լայոնելը,- բայց նա էլ չգիտի։ Դրա համար էլ մենք ընկերներ ենք։ Իմ ծանոթների մեջ նա միակն է, որ չի կարող կարդալ։

Հարցեր և առաջադրանքներ

1. Գրի՛ր այն կանոնները, որոնք հարկավոր է պահպանել գրադարանում:

Բոլորը լուռ էին, որովհետև իմաստություն էին որոնում։

• Տղաներից յուրաքանչյուրն ի՞նչ էր որոնում գրադարանում:

Լայոնելը որոնում էր գրքեր: Յուլիսիսը՝ մարդիկ :

• Պատմի՛ր ծեր գրադարանավարուհու մասին:

Շատ կարդացած մի ծեր կին:

• Քո կարծիքով գրքերն ինչի՞ համար են:

Գրքերը մարդկանց ավելի խելացի ք դարձնում:

•  Ի՞նչ ես կարծում կարդալ իմանալը կարևո՞ր է: Ինչո՞ւ է կարևոր:

Իհարկե կարևոր է,շատ գրքեր կարդան:

• Ո՞ր երեք գրքերը կառաջարկես, որ ընկերներդ կարդան:

Փոքրիկ Իշխանը,Կարմիր Գլխարկը,

Continue reading →

Մեր տված փայտից կրակ են անում, տուն տաքացնում, թոնիրը վառում, կերակուր եփում,
փափուկ հաց թխում, ուտում կշտանում, բայց մեզ չեն հիշում, մեզ չեն պահպանում, այլ
անգութ կերպով մեզ կոտորում են, մեզ փչացնում, ոչնչացնում:

Մեր գերաններից շինում են տներ, գոմեր, մարագներ, ժամեր ու վանքեր, մեր
տախտակներից ՝ հատակ, առաստաղ, աթոռ, պահարան, սեղան, նստարան, դուռ ու
պատուհան և այլ շատ տեսակ կահ և կարասիք. բայց մեզ չեն հիշում, մեզ չեն
պահպանում, այլ անգութ կերպով մեզ կոտորում են, մեզ փչացնում, ոչնչացնում:
Կամուրջ են շինում ՝գետերով անցնում. սայլեր են շինում ՝ամեն ինչ կրում. գութան են
շինում հողերը հերկում. լուծ, սամի շինում եզ, գոմեշ լծում, օրորոց շինում ՝մանկիկ
օրորում. քանոն են շինում ՝տետրակներ տողում, նավեր են շինում ՝ծովի մեջ լողում… բայց
մեզ չեն հիշում, մեզ չեն պահպանում, այլ անգութ կերպով մեզ կոտորում են, մեզ
փչացնում, ոչնչացնում:
Ո՞վ չի տանձ կերել կամ կարմիր խնձոր, նուռ ու սերկևիլ, կեռաս ու սալոր, դեղձ
կարմրաթշիկ, ծիրան անուշիկ: Ապա խաղո՞ղը. և քանի՞ տեսակ կանաչ ու կարմիր, թուխ —
թուխ ու սպիտակ. և այդ ամենը մարդիկ են ուտում… Բայց մեզ չեն հիշում, մեզ չեն
պահպանում, այլ անգութ կերպով մեզ կոտորում են, մեզ փչացնում, ոչնչացնում:
Խելոք մանուկներ, դուք որ մեծանաք, մեծ մարդիկ դառնաք, մեզ խնայեք, մեզ
պահպանեք և ձեր հանդերում, ձեր այգիներում ծառեր տնկեք…

Առաջադրանքներ

1.Դուրս գրի՛ր քեզ անծանոթ բառերը:

Անգութ-դաժան

կարու կարասի-կահույք

հերկել-վարել

2.Կարմիրով նշված բառերը գրի՛ր ուղիղ ձևով և գտի՛ր հոմանիշները։

Տաքացնում-տաքացնել

ոչնչացնում-ոչնչացնել

պահպանեք-պահպանել

տնկենք-տնկել

3.Ի՞նչ է սովորեցում առակը: Պատմի՛ր:

Առակը սովորեցնու է, որ պետք է խնայել ծառերը, չփչացնել, ջրել, չկտրել:

4. Paint ծրագրով նկարի՛ր առակը և տեղադրի՛ր բլոգում:

Առավոտյան աչքերս բացվեց արևի լույսից:

Տեսա զգեստներս, սկսեցի հագնվել:

Ջրով ձեռքերս լվացրեցի:

Նստեցի մեքենա:

Դպրոցում տեսնում եմ ընկերներիս, ուսուցչուհուս:

Տեսնում եմ ճաշը, ճաշում եմ:

Տեսնում եմ մայրիկիս, կարդում եմ:

Երեկոյան աչքերս փակվում է և քնում եմ: